منیزیم ماده معدنی مهمی است، و در بیش از 300 واکنش آنزیمی در بدن انسان نقش دارد. از جمله کارکردهای متعدد آن عبارتند از: کمک به عملکرد عضله و عصب، تنظیم فشار خون، و پشتیبانی از سیستم ایمنی.
بدن یک فرد بزرگسال تقریباً شامل 25 گرم (g) منیزیم است که 50 تا 60 درصد آن توسط سیستم اسکلتی ذخیره میشود. مابقی در عضلات، بافت‌های نرم و مایعات بدن وجود دارد.
چرا به منیزیم نیاز داریم؟
بسیاری از افراد در ایالات متحده در رژیم غذایی خود منیزیم کافی دریافت نمی‌کنند، با این حال علائم کمبود آن را در افرادی که مشکلات سلامتی دیگری ندارند نمی‌توان مشاهده کرد.
از نظر پزشکان کمبود منیزیم باعث عوارض سلامتی مختلف میشود، بنابراین افراد باید میزان منیزیم روزمره توصیه شده را مصرف کنند.
بادام، اسفناج، و بادام هندی برخی از مواد مغذی هستند که بالاترین سطح منیزیم را دارند. اگر فرد نتواند در طول رژیم غذایی خود منیزیم کافی دریافت کند، ممکن است پزشک مصرف مکمل‌ها را توصیه نماید.
در این مقاله به کارکرد و مزایای منیزیم می‌پردازیم و بررسی می‌کنیم که در بدن چه کاری انجام می‌دهد، منابع رژیمی آن چیست، و پزشکان درباره ریسک‌های سلامت احتمالی ناشی از مصرف زیاد منیزیم چه نظری دارند.
6 خاصیت قرص جوشان منیزیم
منیزیم یکی از مواد معدنی پرنیاز اساسی است. مواد معدنی پرنیاز عناصری هستند که افراد باید به مقادیر نسبتاً زیاد مصرف کنند .
حداقل 100 میلی‌گرم (mg) در روز. مواد معدنی کم‌نیاز مانند آهن و روی به همان اندازه مهم هستند، با این حال انسان به مقادیر کمتری از آنها احتیاج دارد.
منیزیم در بسیاری از عملکردهای بدن نقشی حیاتی دارد. در صورتی که به میزان کافی دریافت شود می‌تواند به پیشگیری یا درمان بیماری‌های مزمن از قبیل آلزایمر، دیابت نوع 2، بیماری قلبی و عروقی، و میگرن کمک کند.
بخش‌های پیش رو کارکرد منیزیم در بدن و تأثیرات آن روی سلامت شخص را مطرح خواهند کرد.
تاثیر قرص منیزیم بر سلامت استخوان
با این که بیشتر پژوهش‌ها روی نقش کلسیم در سلامت استخوان تمرکز کرده‌اند، منیزیم نیز برای شکل‌گیری سالم استخوان ضروری است.
منیزیم می‌تواند سلامت استخوان را هم به شکل مستقیم و هم به شکل غیرمستقیم بهبود دهد چون به تنظیم سطح کلسیم و ویتامین دی، دو ماده مغذی ضروری برای سلامت استخوان، کمک می‌کند.
منیزیوم و سلامت قلبی و عروقی
بدن برای حفظ سلامت ماهیچه‌ها از جمله قلب به منیزیم نیاز دارد. پژوهش‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که منیزیم نقش مهمی در سلامت قلب دارد.
مطالعه انجام شده در سال 2018 گزارش داده است که کمبود منیزیم ریسک ابتلای فرد به مشکلات قلبی و عروقی را بیشتر می‌کند. بخشی از این به خاطر تأثیراتی است که در سطح سلولی دارد. نویسندگان مشاهده کرده‌اند کمبود منیزیم در افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب شایع است و ممکن است باعث بدتر شدن نتایج بالینی آنها شود.
ریسک فوت در اشخاصی که پس از حمله قلبی خیلی زود منیزیم دریافت می‌کنند کمتر است. پزشکان گاهی در طی درمان نارسایی احتقانی قلب (CHF) از منیزیم استفاده می‌کنند تا ریسک آریتمی قلبی (بی‌نظمی در ضربان قلب)، یا ریتم غیرعادی قلب را کاهش دهند.
کمبود منیزیم و میگرن
منیزیم‌درمانی می‌تواند به جلوگیری از سردرد و تسکین آن کمک کند. علتش این است که کمبود منیزیم ممکن است روی انتقال‌دهنده‌های عصبی تأثیر گذاشته و انقباض رگ‌های خونی را محدود کند. اینها عواملی هستند که از نظر پزشکان به میگرن ارتباط دارند.
ممکن است افراد مبتلا به میگرن در مقایسه با دیگران سطوح پایین‌تری از منیزیم را در خون و بافت‌های بدن خود داشته باشند. احتمال دارد که سطح منیزیم در مغز انسان طی میگرن کاهش پیدا کند.
بررسی سیستماتیک انجام شده در سال 2017 نشان می‌دهد منیزیم‌درمانی می‌تواند برای جلوگیری از میگرن مفید باشد. به پیشنهاد نویسندگان مصرف 600 mg منزیم سیترات راهکار امن و مؤثری برای پیشگیری است.
بنیاد میگرن آمریکا گزارش می‌دهد افراد مکرر از دزهای 500-400 mg در روز برای پیشگیری از میگرن استفاده می‌کنند.
احتمالاً مقدار منیزیم برای تأثیرگذاری باید زیاد باشد و لازم است افراد تنها با مشورت پزشک از این درمان استفاده کنند.
کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی PMS با قرص منیزیم
منیزیم همچنین می‌تواند در سندرم پیش از قاعدگی (PMS) نقش داشته باشد.
مطالعات انجام شده در مقیاس کوچک، از جمله مقاله‌ای در سال 2012، بیان می‌کنند که مصرف مکمل‌های منیزیم به همراه ویتامین B-6 قادر است علائم PMS را بهبود دهد. با این وجود بررسی اخیر که در 2019 انجام شده گزارش می‌دهد تحقیقات متناقض بوده و مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
مصرف مکمل‌های منیزیم برای کاهش نفخ شکم، علائم مزاجی، و حساسیت غیرطبیعی سینه‌ها هنگام PMS مفید است.
کمبود منیزیم باعث اضطراب می شود!
سطح منیزیم روی اختلالات خلق و خو از قبیل افسردگی و اضطراب تأثیرگذار است.
با این حال پژوهش اشاره دارد که شواهد کیفیت ضعیفی دارند و پژوهشگران باید مطالعاتی با کیفیت بالا را انجام دهند تا بفهمند مکمل‌های منیزیم تا چه اندازه می‌توانند به کاهش اضطراب کمک کنند
نقش منیزیم در دیابت
پژوهش‌ها رژیم‌های حاوی منیزیم زیاد را با کاهش ریسک دیابت نوع 2 مرتبط دانسته‌اند. شاید علتش این باشد که منیزیم نقش مهمی در کنترل گلوکز و سوخت و ساز انسولین ایفا می‌کند.
بررسی انجام شده در سال 2015 مجله جهانی دیابت گزارش داد که بیشتر افراد مبتلا به دیابت اما نه همه آنها منیزیم کمی دارند و ممکن است منیزیم در مدیریت دیابت مؤثر باشد.
امکان دارد کمبود منیزیم مقاومت به انسولین را بدتر کند، و این وضعیتی است که اغلب پیش از دیابت نوع 2 به وجود می‌آید. از سوی دیگر مقاومت به انسولین ممکن است باعث سطوح پایین منیزیم شود.
با این حال پیش از این که پزشکان بتوانند به طور روتین از منیزیم برای کنترل قند خون افراد مبتلا به دیابت استفاده کنند، پژوهشگران باید شواهد بیشتری جمع‌آوری کنند.
برای کمبود منیزیم چه باید کرد؟
هر چند بسیاری از افراد مقدار منیزیم توصیه شده را مصرف نمی‌کنند، علائم کمبود منیزیم در افرادی که از سایر لحاظ مشکل سلامتی ندارند نادر است.
کمبود منیزیم هیپومنیزیمی (کاهش منیزیم خون) نام دارد.
ناکافی بودن یا کمبود منیزیم می‌تواند باعث زیاده‌روی در مصرف الکل، تأثیر جانبی داروهای خاص، و برخی بیماری‌ها از قبیل اختلال گوارشی و دیابت شود. کمبود منیزیم در بزرگسالان با سن و سال بیشتر شایع‌تر است.
علائم کمبود منیزیم عبارتند از:
- بی‌اشتهایی
- حملات ناگهانی
- حس خارش یا سوزش
- تغییرات در ریتم قلب یا اسپاسم
- بی‌حسی
- گرفتگی عضله
- خستگی مفرط یا ضعف
- تهوع یا استفراغ
- تغییرات شخصیتی
عوارض مصرف زیاد منیزیم
احتمالش کم است که منابع رژیم غذایی باعث مصرف بیش از حد منیزیم شوند زیرا بدن منیزیم اضافی غذا را از طریق ادرار دفع خواهد کرد.
با این حال مقدار زیاد منیزیم حاصل از مکمل‌ها ممکن است باعث مشکلات گوارشی از جمله اسهال، تهوع یا درد شکم شود.
دُزهای بسیار زیاد می‌تواند باعث مشکلات کلیه، فشار خون پایین، بند آمدن ادرار، تهوع و استفراغ، افسردگی، بی‌حالی، فقدان کنترل سلسله اعصاب مرکزی (CNS)، ایست قلبی و احتمالاً مرگ شود.
افرادی که اختلال کلیه دارند نباید مکمل‌های منیزیم مصرف کنند مگر این که پزشک‌شان توصیه کرده باشد.
