بیماری‌های التهابی لگن (PID) عفونت سیستم تولید مثلی در زنان است. این وضعیت معمولاً در اثر عفونت قابل انتقال از طریق تماس جنسی ایجاد میشود. در صورت داشتن چنین عفونتهایی، معمولاً پزشک برای شما آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند، با این حال در برخی موارد نیاز به بستری شدن در بیمارستان وجود دارد.
بیماری‌های التهابی لگن (PID) بخش‌های مختلفی از سیستم تولیدمثل شامل رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها را درگیر می‌کند. در صورت عدم درمان مناسب و صحیح، با عفونت‌های مکرر همراه خواهد بود و از طرف دیگر منجر به ایجاد مشکل در بارداری میشود.
درمان بیماری‌های التهابی لگن چیست؟
انواع مختلفی از عفونت‌های باکتریایی میتواند منجر به PID شود که از آن جمله می‌توان به گونورآ (سوزاک)، کلامیدیا و مایکوپلاسما ژنیتالوم اشاره کرد. تخمین زده میشود که هر ساله حدود 770 هزار زن به چنین عفونت‌های مبتلا می‌شوند.
چه قرصی برای عفونت لگن خوبه؟
انواع مختلفی از آنتیبیوتیکها بر روی این عفونت موثر هستند و شما می‌توانید انواع مختلفی از این داروها را به صورت همزمان مصرف کنید.
در اکثر موارد نیاز به مصرف آنتیبیوتیکها به مدت 2 هفته وجود دارد. حتی در صورت بهبود علایم نیز باید، روند و مسیر درمان را به طور کامل به اتمام برسانید.
علایم شما در عرض 3 روز بهبود پیدا می‌کند. در صورت عدم بهبود علایم، باید به پزشک معالج خود مراجعه کنید تا اقدامات جایگزین را برای شما در نظر بگیرد.
بستری شدن در بیمارستان برای عفونت لگن
در موارد شدید بیماری، درمان شما میتواند شامل بستری شدن در بیمارستان باشد. چند دلیل برای این امر وجود دارد:
– نیاز به دریافت آنتی‌بیوتیک داخل وریدی داشته باشید. به عنوان مثال در صورتی که قادر به مصرف قرص نباشید، پزشک شما تجویز آنتی‌بیوتیک داخل وریدی را توصیه می‌کند.
– وضعیت تحت عنوان «آبسه‌های لوله‌ای-تخمدانی» در شما ایجاد شود. این وضعیت زمانی ایجاد میشود که بخشی از تخمدان یا لوله‌های فالوپ با مایعات عفونی که نیاز به درناژ و خارج شدن دارند، پر شود. در اولین مرحله درمانی، آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی برای پاکسازی عفونت به فرد تجویز میشود.
– وضعیت بیماری در معده داشته باشید و یا دچار استفراغ یا تب بالا شوید. پزشک قادر به رد سایر مشکلات شکمی نظیر التهاب و عفونت آپاندیس نیست.
درمان بیماری التهابی لگن حاد
رژیم درمانی در PID باید مبتنی بر تجربه بوده و طیف وسیعی از عوامل بیماری‌زای احتمالی را پوشش دهد. انواع مختلفی از درمان‌های آنتی‌بیوتیکی خوراکی و غیرخوراکی موثر در دستیابی به درمان بالینی و میکروبیولوژیکی در کارآزمایی‌های بالینی تصادفی همراه با دوره پیگیری کوتاه مدت ارائه شده است.
با این حال، بررسی‌های محدودی به ارزیابی و مقایسه این الگوهای درمانی از نظر حذف عفونت در اندومتر و لوله‌های فالوپ و یا تعیین شیوع عوارض طولانی مدت (نظیر ناباروری لوله‌ای و بارداری نابجا) پس از درمانی ضدمیکروبی پرداخته‌اند.
الگوی درمانی بهینه و پیامدهای طولانی مدت درمان اولیه زنان با PID تحت بالینی نامشخص است.
تمامی داروهای مورد استفاده برای درمان PID باید بر علیه نایسریا گونوره‌آ و کلامیدیا تراکوماتیس نیز موثر باشد، چرا که غربالگری منفی قسمت داخلی گردن رحم از نظیر این ارگانیسم‌ها به معنی نبود عفونت‌های قسمت‌های فوقانی دستگاه تولیدمثل نیست. نیاز به حذف و ریشه کن کردن ارگانیسم‌های بی‌هوازی از زنان با PID به صورت قطعی مشخص نشده است. باکتری‌های بی‌هوازی از قسمت‌های فوقانی دستگاه تولید مثل زنان با PID جداسازی شده است.
در زمان انتخاب الگوی درمان، کادر درمانی باید در دسترس بودن، قیمت و پذیرش درمان توسط بیمار را در نظر بگیرند.
در زنان با PID با شدت بالینی ملایم تا متوسط، روش‌های درمانی تزریقی و خوراکی اثربخشی یکسانی دارند.
تصمیم‌گیری در مورد نیاز به بستری شدن در بیمارستان باید بر اساس قضاوت پزشک و نیز دارا بودن یکی از معیارهای زیر توسط بیمار گرفته شود:
- جراحی اورژانسی (نظیر عفونت آپاندیس) که قادر به لغو نیست.
- عدم پاسخ بالینی به درمان آنتی‌بیوتیکی
- عدم توانایی برای پیگیری و تحمل الگوی درمان خوراکی
- بیماری‌های شدید، حالت تهوع و استفراغ، تب بالا
- بارداری
- آبسه های لوله‌ای-تخمدانی
درمان تزریقی برای عفونت التهاب لگنی
کارآزمایی‌های تصادفی مختلف اثربخی الگوهای درمانی تزریقی را نشان داده‌اند.
تجربیات بالینی میتواند به تصمیم‌گیری در رابطه با تغییر به درمان خوراکی کمک کند.
این تغییر روش درمان میتواند 48-24 ساعت پس از بهبودی علایم بالینی آغاز شود. در زنان آبسه‌های لوله‌ای-تخمدانی، بستری شدن بیمار حداقل به مدت 24 ساعت توصیه میشود.
بهبودی علایم بالینی در زنان (نظیر کاهش میزان تب، کاهش در میزان سفتی شکم و کاهش در میزان حرکات رحم، آدنکس و گردن رحم) 3 روز پس از شروع درمان مشاهده میشود.
در صورت عدم بهبود علایم بالینی 72 ساعت پس از درمان داخل عضلانی/خوراکی، بستری شدن در بیمارستان، ارزیابی الگوی درمان آنتی‌بیوتیکی و روش‌های تشخیصی اضافی (نظیر در نظر گرفتن لاپاراسکوپی مستقیم برای تشخیص‌های جایگزین) توصیه میشود. تمامی زنان با تشخیص PID کلامیدیایی یا گونوره‌آیی باید 3 ماه پس از درمان، صرف نظر از درمان یا عدم درمان شریک جنسی، استراحت کنند در صورتی که استراحت به مدت 3 ماه امکان‌پذیر نباشد، زنان باید دوره‌های بعدی مراجعه برای پیگیری درمان مورد آزمایش مجدد قرار بگیرند.
تاثیر شریک جنسی بر عفونت لگن
مردانی که تماس جنسی با زنان با عفونت PID را در بازه زمانی 60 روز پیش از شروع علایم را داشته باشند، باید مورد ارزیابی، آزمایش و درمان احتمالی برای کلامیدیا یا گونوره‌آ صرف نظر از اتیولوژی PID و یا ارگانیسم جداسازی شده از بیمار قرار بگیرند.
در صورتی که آخرین تماس جنسی زن بیش از 60 روز از شروع علایم یا تشخیص باشد، آخرین شریک جنسی فرد باید تحت درمان قرار بگیرد. مردان شریک جنسی زنان با PID ایجاد شده توسط نایسریا گونوره‌آ و/یا کلامیدیا تراکوماتیس معمولاً بدون علامت هستند.
اقدامات لازم باید برای درمان این افراد در نظر گرفته شود. در صورتی که این ارتباط با تاخیر همراه باشد و یا امکان پذیر نباشد، EPT و ارجاع فرد روش‌های جایگزین برای درمان مردان با تماس جنسی با زنان دارای عفونت‌های کلامیدیایی یا گونوره‌آ می‌باشد.
به افراد باید توصیه شود تا زمان درمان کامل و مناسب شریک جنسی (زمان درمان کامل و رفع علایم بیماری)، از تماس جنسی خودداری کنند.
دکتر انتظاری متخصص طب پیشگری در تهران
جواد
یکشنبه ۱۱ آذر ۳( 3 روز پیش)
تعداد بازدید: 51
مشاهده پرسش
