روش‌های تشخیص زگیل تناسلی و نمونه‌برداری: راهنمای جامع
زگیل تناسلی، یکی از رایج‌ترین بیماری‌های منتقله از راه تماس جنسی (STD)، توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. تشخیص به‌موقع و دقیق این بیماری برای پیشگیری از عوارض و مدیریت بهتر آن ضروری است. این مقاله به بررسی روش‌های تشخیص و نمونه‌برداری زگیل تناسلی می‌پردازد و اطلاعات جامعی در این زمینه ارائه می‌دهد.
بخش اول: روش‌های تشخیص غیرتهاجمی
روش‌های غیرتهاجمی معمولاً اولین قدم در تشخیص زگیل تناسلی هستند و شامل موارد زیر می‌شوند:
معاینه بالینی: پزشک با بررسی دقیق ناحیه تناسلی، مقعد و دهان به دنبال ضایعات پوستی مرتبط با زگیل تناسلی می‌گردد. این زگیل‌ها می‌توانند به صورت برآمدگی‌های کوچک، صاف یا به شکل گل‌کلمی ظاهر شوند. با این حال، عفونت‌های بدون علامت HPV تنها با معاینه بالینی قابل شناسایی نیستند.
کولپوسکوپی: این روش با استفاده از دستگاهی به نام کولپوسکوپ، امکان بررسی دقیق‌تر بافت‌های تناسلی را فراهم می‌کند. با استفاده از محلول اسید استیک، ضایعات مشکوک و سلول‌های غیرطبیعی مشخص‌تر می‌شوند.
بخش دوم: نمونه‌برداری (بیوپسی) برای تشخیص دقیق‌تر
در صورت مشکوک بودن به ضایعات پیش‌سرطانی یا در مواردی که روش‌های غیرتهاجمی کافی نباشند، نمونه‌برداری ضروری است. روش‌های نمونه‌برداری شامل موارد زیر هستند:
- بیوپسی پانچ: از ابزاری استوانه‌ای برای برداشتن نمونه‌ای کوچک از بافت استفاده می‌شود. این روش برای زگیل‌های کوچک مناسب است.
- بیوپسی قیچی: برای برداشتن بخشی از زگیل‌های بزرگ‌تر یا در نواحی دشوار انجام می‌شود.
- کورتاژ: در این روش، بافت زگیل خراشیده می‌شود. این روش به‌خصوص برای ضایعات دهانه رحم در زنان کاربرد دارد.
- بیوپسی اگزایزیون: کل ضایعه به همراه حاشیه‌ای از بافت سالم برداشته می‌شود و برای تحلیل دقیق پاتولوژیک مناسب است.
بخش سوم: آزمایش‌های آزمایشگاهی برای HPV
نمونه‌های گرفته‌شده در آزمایشگاه تحت بررسی قرار می‌گیرند. این بررسی‌ها شامل موارد زیر هستند:
- هیستوپاتولوژی: بررسی میکروسکوپی بافت برای تشخیص زگیل‌ها و تغییرات سلولی پیش‌سرطانی یا سرطانی.
- ایمونوهیستوشیمی: شناسایی پروتئین‌های مرتبط با HPV برای تأیید وجود ویروس.
- تعیین نوع HPV: با استفاده از روش PCR، نوع دقیق ویروس شناسایی می‌شود و خطر سرطان‌زایی آن ارزیابی می‌شود.
بخش چهارم: آزمایش‌های مولکولی غیرتهاجمی
این روش‌ها جایگزینی برای نمونه‌برداری تهاجمی هستند:
- آزمایش HPV DNA از نمونه پاپ اسمیر: در زنان، این روش می‌تواند وجود انواع پرخطر ویروس را تشخیص دهد.
- آزمایش HPV DNA از خراش دهانه رحم: این روش از سلول‌های دهانه رحم نمونه‌گیری می‌کند و امکان شناسایی ویروس را فراهم می‌آورد.
بخش پنجم: نکات مهم در تشخیص و نمونه‌برداری
- انتخاب روش مناسب تشخیص به عواملی مانند محل ضایعه، شدت علائم و سابقه پزشکی بیمار بستگی دارد.
- نتایج آزمایشگاهی برای تعیین روش درمانی مناسب حیاتی هستند.
ایا تست hpv خطرناک است
هیچ خطری در آزمایش hpv وجود ندارد. در زمان انجام آزمایش، فرد ممکن است ناراحتی خفیفی را احساس کند. پس از آزمایش، خون ریزی اندک یا ترشحات واژنی دیگر معمول هستند.
تفسیر آزمایش hpv
نتایج آزمایش معمولا به صورت منفی یا مثبت ارائه می‌شوند، آزمایش منفی به معنی شرایط طبیعی و آزمایش مثبت به معنی شرایط غیرطبیعی رحم است.
جواب آزمایش hpv منفی
آزمایش منفی hpv بدین معنی است که هیچ ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) پرخطری یافت نشده است. در این شرایط پزشکان توصیه می‌کنند که پنج سال بعد یا زودتر (بسته به سن و سوابق سلامتی) برای غربالگری بعدی مراجعه شود.
جواب آزمایش hpv مثبت
در این شرایط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) پرخطر یافت شده است. این به معنای وجود سرطان در بدن فرد مبتلا نیست. این بدین معنی است که فرد در معرض ریسک بالاتر ابتلا به سرطان دهانه رحم قرار دارد. در این شرایط پزشک آزمایش‌های دیگری برای بررسی و تشخیص وضعیت فرد تجویز می‌کند.
دکتر عباس انتظاری – متخصص طب پیشگیری
