درمان اسکار آکنه به نوع و شدت اسکار بستگی دارد. روش‌های درمانی متنوعی وجود دارند که عبارتند از:

• درمان‌های موضعی:

  • رتینوئیدها (Retinoids): مانند ترتینوئین و تازاروتن. باعث افزایش تولید کلاژن و بهبود بافت پوست می‌شوند.
  • آزلاییک اسید (Azelaic Acid): باعث کاهش هایپرپیگمانتاسیون پس از التهاب می‌شود.
  • کرم‌های لایه بردار (Exfoliants): حاوی AHA یا BHA برای کمک به بهبود بافت پوست.
  • ویتامین C (Vitamin C): به عنوان یک آنتی اکسیدان و تحریک کننده‌ی کلاژن‌سازی.

• درمان‌های تهاجمی‌تر:

  • میکرودرم ابریژن (Microdermabrasion): لایه‌برداری مکانیکی سطح پوست با استفاده از کریستال‌های ریز.
  • درما ابریژن (Dermabrasion): لایه‌برداری عمیق‌تر پوست با استفاده از ابزارهای چرخان.
  • لیزر درمانی (Laser Resurfacing): استفاده از لیزر برای از بین بردن سطح پوست و تحریک کلاژن‌سازی. انواع مختلفی از لیزر برای درمان اسکار آکنه وجود دارد، از جمله لیزر CO2، لیزر erbium:YAG و لیزر pulsed dye.
  • میکرونیدلینگ (Microneedling): ایجاد سوراخ‌های ریز در پوست با استفاده از غلتک‌های نیدل‌دار که باعث تحریک کلاژن‌سازی می‌شود.
  • پی آر پی (PRP): تزریق پلاسمای غنی از پلاکت به پوست برای تحریک ترمیم و کلاژن‌سازی.
  • تزریق فیلر (Filler Injections): تزریق فیلرهای پوستی برای پر کردن فرورفتگی‌های اسکار آتروفیک.
  • سابسیژن (Subcision): استفاده از سوزن برای جدا کردن بافت اسکار از بافت سالم زیرین.
  • پیوند پوست (Skin Grafting): پیوند پوست از یک ناحیه‌ی سالم به ناحیه‌ی اسکار.