آکنه یا جوش جوانی ، شایعترین بیماری مزمن پوستی در سنین بلوغ و نوجوانی می باشد. شیوع ضایعه به حدی است که در برخی از فرهنگ ها آنرا یک حالت طبیعی و فیزیولوژیک در دوران بلوغ تلقی می نمایند. بیماری ممکن است حتی قبل از بلوغ نیز آغاز گردد و گاهی مواقع زودرس ترین تظاهر بلوغ می باشد. بیشترین شیوع بیماری در سنین ۱۳ تا ۱۹ سالگی است. به دلایل نامشخص آکنه در خانمها مقاومتر از آقایان است. عدم درمان به موقع و صحیح می تواند منجر به ایجاد ضایعه باقیمانده گردد.
آثار باقیمانده ناشی از آکنه می تواند برای بیمار مشکلات روحی فراوانی ایجاد نماید و از این نظر نیز مراقبت های ویژه ای نیاز می باشد. درمانهای متعددی برای آکنه مطرح شده است. در جدیدترین مطالعه در دانشگاه چوانگ آنگ کره جنوبی که توسط دکتر لیی و همکارانش انجام گرفته است و در شماره جولای ۲۰۱۱ مجله Dermatol Surgبه چاپ رسیده است ۱۴ بیمار دارای ضایعات باقیمانده آکنه تحت درمان قرار گرفتند. همه بیماران درمانهای معمول آکنه شامل درمانهای دارویی و لیزر را دریافت نمودند. اما در یک طرف صورت آنها درمان پلاسماتراپی انجام شد و یک طرف دیگر نیز پلاسما تراپی PRPانجام نگرفت. در سمتی از صورت که تحت درمان با PRPقرار گرفته بود قرمزی صورت زودتر بهبود یافت. همچنین ادم و تورم سریعتر بهبود پیدا کرد. در مجموع پس از ۲ هفته از درمان سمتی از صورت که با PRPنیز درمان شده بود به شکل معنی داری از سمت مقابل بهبودی بیشتری مشاهده می گردید.
